Chapter2: Master Junjun

Samantala. . . Naiwan naman sina
Ac,Nico,Michael,Joevic,Ruel at Cristy Mae.

“Bakit kaya ang tagal ng mga ‘yun?”
tanong ni Joevic.

“Mukhang alalang-alala ka sa kanila
ah. . . “ sabi ni Nico.

“Hindi,gutom na kasi ako eh.” Sagot ni
Joevic.

Dalawang oras ang lumipas,hindi pa rin
bumabalik ang apat.

“Sundan kaya natin sila? Nag-aalala
na’ko eh.” Kinakabahang sabi ni Michael.

“Sige.” Sang-ayon ng lahat
Kaya umalis sina Ac,Nico,Michael at
Joevic.Nagpaiwan naman sina Cristy Mae at Ruel.Ilang minuto ang lumipas,hindi
pa rin nakikita sina Shahani,Ryan J,Nancy at Kirk.Hanggang sa makarating sila sa
pinakamadilim na bahagi ng gubat.Pumasok sila dito upang tignan kung nandoon
ang kanilang mga kasamahan.Nang nasa kalagitnaan na sila. . .

“Eeek.eeek,eeek,eeek,eeek!”

Isang tinig na nakakapanindig balahibo
ang kanilang narinig.At mula sa sulok ay lumabas ang isang nilalang na kalahating tao,at kalahating paniki.

“May mga bisita pala ako.Salamat naman
at hindi ko na kailangang maghanap ng pagkain.” Ang sabi nito.

“Gusto mo ng white rabbit?Meron kami
dito!O kaya naman ay clorets?” pagpapatawa ni Michael.(as usual,corny!haha)
Ngunit lumapit pa rin ang halimaw.

“Guys,may napulot akong mahiwagang bato
kanina! Sandali at itetesting ko!” ang sabi ni Joevic.
Nilunok niya ang bato at sumigaw ng. .
. . . . “DARNA!” ngunit costume ni Batman ang lumabas.
“Ay,mali.” Sabi nito.

“Isang sayaw lang ‘yan!” ang sabi naman
ni Michael.

Sinayawan niya ang halimaw ng “CALL-BOY
DANCE” habang kinakanta ang “THEY DON’T KNOOOOOWWWW!” ngunit wala pa ring epek.

“Hehehe.” Ang tawa ng halimaw

“Swwiiissshhhh” dumating na naman
‘yung NINJA.

“Huwag kaibigan,hindi sila mga
kaaway! Heto,dinalhan kita ng pagkain.”

“Salamat.” ang sabi ng halimaw at natuwa ito.
Pagharap ng Ninja. . . . .

“Everybodyaaaaaahhh! Wala ba kayong mga
kamay ?” CLAP!CLAP!CLAP! (Palakpakan para hindi mahuy-an!)

“Ay tanda!” ang nasabi ni Joevic ng
makita ito.

“Sinabing ‘wag kayong gumala sa
madidilim na lugar eh.’Di ba sinabi ko sa’yo ‘yun?” binalingan niya si Ac.

“Siya ‘yun!” nasabi naman ni babae kay
Nico.

“Sige,halina kayo at dadalhin ko kayo
sa templo.” Yaya nito.



Habang nakaligtas sa kapahamakan ang kanilang mga kaibigan,bored na bored naming naghihintay sina Ruel at Tmae.

“Bakit wala pa sila?” tanong ni Cristy
Mae.

“Aba,malay
ko!” sagot ni Ruel.

“Ikaw talaga Ruel,kinakabahan na nga
ako,nang-aaway ka pa!” bulyaw ni babae.

“At ako,hindi?” balik ni lalake.
“Pato!Pato!Ruel” sigaw ni babae.

“Kangkong si
Cristy Mae!” balik ni lalake.

Natigilan
lang sila ng marinig ang iyak ng isang sanggol.

“Uhaaaaa!Uhaaaaaa!”

“Ano
‘yun?Tignan natin!” for once ay nagkasundo sila.

Isang cute na cute na batang lalake ang
kanilang nakita.Ito ay nakalagay sa isang basket na parang pugad.Nakalagay sa
kanyang bib ang salitan “Jun-Jun”. Kinuha siya ni Cristy Mae at inaliw.
“Uuuuyyy! Baby!kuchi,kuchi! ’Wag
na iyak!” ngunit lalong umiyak ang bata..

“Hahaha! Nakita mo
na? Natatakot sa itsura mo ‘yang baby.” Ang sabi ni Ruel.

Ngunit
ng makita siya ng bata ay kumislap ang mga mata nito.

“Mama?” ang
kamay niya ay itinuturo kay Ruel,nagpapakarga.

“Hahah! Mama!”sabay
turo kay Ruel.

“Papa!” turo
naman kay Cristy Mae.

“Ngeee!!Hindi
ako lalake noh!Di ako bakla! kla kla kla kla.” Kanta nito.

“Hindi
bagay sa’yo! Maawa ka sa bata,wala tayong payong!” ang sabi ni Ruel.

Kaya
dinala nila ang bata sa kanilang puwesto.Ilang sandali pa ay may napansin si
Cristy Mae.

“Ruel,halika
nga dito at may ipapakita ako sa’yo.” Utos ni Cristy Mae.

Ipinakita
niya ang kulay asul na diamante sa noo nito.Tinusok-tusok ito ni Cristy Mae,at.
. . .

“Boom!”

Umusok
ang paligid.Nang mawala ito. . .

“Ahu!Ahu!”
isang lalake ang lumabas.

“Sino ka?”
tanong ni Ruel.

“Teka, namumukhaan kita ah??? Ikaw ‘yun eh,yung bida sa video na One Last Cry? Green..Oo..Ares Green!!!”

“Hindi po
ako si Ares.” Ang sabi nito sa maliit na tinig.

“Ako si. . .
. Ehem! ..Meow,Bow Wow! Ang pinaka-magaling na yayo sa buong daigdig.”

Biglang
may pumasok na mga ati-atihan at kumanta ng “Yayo. .Yayo. . . Yayo,go go go!”..

“Sige,tapos
na intermission number. niyo.” Pagpapalayas nito.

“Ako ang
tagapangalaga ni master “Jun-Jun”. Ngunit sa kasamaang palad,hindi na ako ngayon
makaaalis sa diyamanteng ‘yan.Dahil wala na kami sa aming teritoryo.Kaya
iniiwan ko na sa inyo ang responsibilidad.Alagaan nyo sya,dahil sya ang ‘the one’ and he will grow up to do ” Great Things” (daw harry potter ba) HUHUHU,sige,paalam!” at nawala
ito.

Naiwan ang sanggol kina Cristy Mae at Ruel,tignan nalang natin sa mga susunod
pang kabanata kung paano nila aalagaan ang kawawang bata.




Aha! Isang tribo nga ang bumihag
kina Shahani,Nancy,RJ at Kirk. Lulutuin na sana sila ng dumating ang pinuno.

“Nay gna
gnita asesnirp” ang sambit nito, sabay turo kay Shahani.

Lumapit
ito. Natumba si Shahani at sinabing…
“Noli me
Tangere! Noli me Tangere!” (Touch Me Not)

Ngunit
patuloy pa rin sa paglapit ang “animal”.

“Mama ko ya!
Palayo ‘to animal ka!”

Umiyak ng umiyak si Shahani. Nang imulat
niya ang kanyang mga mata, ang mga “animal” ay nakaluhod na sa harapan niya.

Isa sa mga ito ay naglagay ng korona sa ulo nina Sahani at RJ.

“Sa palagay
ko ay itinuturing nila kayong hari at reyna.” Naniningkit sa inggit ang mga
mata nina Nancy
at Kirk.

Binigyan sila ng sarili nilang
upuan.Pinakamasaya sa lahat si Kirk dahil binigyan pa siya ng damit
pambabae.(Alam siguro nila ang wish nito.KIRK, NO OFFENSE!)

“Hay, kung
ganito ang buhay ng isang bihag dito, hinding-hindi na ako aalis!” Pagpapasalamat ni Nancy.

Nakatulog ang apat. Hindi nila nakita
ang pag-uusap ng tribo. Ano kaya ang binabalak nila?




Balik tayo kina Ac, Nico, Joevic, Michael at sa Ninja.Nakarating sila sa
sinasabing templo nitong Ninja. Sa loob ay makikita mo na ang mga nakatira ay
puro matatanda(70 above) at bata (10yrs. & below).

“Bakit
hindi kami nakakakita ng kasing edad mo?” Pag-uusisa ni Joevic.

“Silang
lahat ay nabihag na ng tribo ni Linlang. Pinapakain sila ng isang halaman at
ngbabago sila ng anyo. Ang mga bata ngayon ay sinisimulan nang turuan,nang sa
ganun, ay may lakas na silang labanan si Linlang o Dilim”.

“Dilim? Sino
naman ‘yun? Tanong ni Michael.